Çocukken aile dostlarımız ile çoluk çocuk kalabalık ve uzun kamplar yapardık. Çok özel ve güzel anılardı. Babam vefat ettikten sonra her kampta onu anar oldum. Üşenmez, yorulmaz, bizi oradan oraya taşır gezdirirdi. Onun sayesinde doğada sıkça vakit geçirebildiğim bir çocukluğum oldu. Ondan bayrağı devralmış gibi hissediyorum şimdi. Biz de oğlumuzla ve sevdiğimiz arkadaşlarımızla kamplar yapıyor, tatlı anılar biriktiriyoruz.
Bir kaç hafta önce Bodrum-Mazı’nın en güzel koylarından birinde tıpkı çocukluğumdaki gibi kalabalık bir kamp yaptık. 4 aile, 8 yetişkin, 5 çocuk.
Şeytan Yalısı koyunda 2 gün boyunca güldük, eğlendik, denize girdik, oyunlar oynadık, yemekler yedik. Karya yolunun tam ortasına oturmuşuz, bilemedik, 23 Nisan’ı kutladık, ateş başında sohbet ettik, çadırlarda uyuduk, kayan yıldızları izledik, dilekler tuttuk, paylaştık, anılar biriktirdik. Zaman genişledi. Gönüller genişledi. Buraya gelmeseydik, belki de sıradan geçecek o 2 gün, eşsiz ve kıymetli anlara dönüştü.
Bu 2 günün hikayesini bir video ile anlatmak istedim. Videoyu Youtube kanalıma yükledim. Yazının sonunda görebilirsiniz. Biz yaşarken çok keyif aldık. Umarım siz de videoyu izlerken keyif alırsınız.
Merak ediyorum, yüzünüzü güldürecek bir an olacak mı videoda ve o hangi karede? Benimle paylaşırsanız çok mutlu olurum. 🙂
Yeni videolardan haberdar olmak için kanala abone olabilirsiniz.
Sevgiyle,
Seval
