Şemsiyemin ucu kare
Yok mu şu derdime çare
Şemsiyemin ucu baston
Söyle canım kimdir dostun
♥
Dün gece Ahmet dinletti bu kadife gibi türküyü. Brenna MacCrimmon söylüyor. O nasıl ses, o ne güzel sözler… Dün geceden beri kaç kere dinledim bilmiyorum. Sabah yine aynı türküyle gözümü açtım, öğle saati oldu hala aynı…
İçimi yıkayıp temizliyor sanki. Göz yaşları sel oldu gitti. İsyan veya keder değil ama biraz hüzün ve biraz inanç akıttı gözyaşlarımı. Aktıkça sevgi yükseldi içimde. Doldu, taştı, aktı.
1 ay kadar önce kuzenimle tatildeydik. Durup dururken “Kaderi ne değiştirir bilir misiniz?” diye sordu. “Dua ve Sadaka” dedi sonra.
İstemek ayıp mı? İstemek bencillik mi?
Saplantı şeklinde istemek değil ama gönülden, dolu dolu, yaşlarla, arzuyla, özlemle, mahsunlukla, teslimiyetle, aşkla, meşkle, imanla istemenin tadı var. Acı veya tatlı tüm tatlardan daha üstün.
Bir kaç saatlik sohbet, 5 dakikalık bir türkü, koca bir çocukluk, koşulsuz sevgi, biraz acı neler hissettiriyor insana.
Güzellik ve kolaylık gelsin hayatlarımıza,
Şifa aksın ruhlarımıza,
Sevgi ile ışıldasın yollarımız.
Canına can katabilecekler buluşsun,
Tez zamanda kavuşsun,
Birbirinde coşsun.
Dünya nimetlerini tadabilmek,
Birlikte şükran duymak,
Hayalleri yeşertmek nasip olsun.
Kendi halinde,
Sabırla,
İlmek ilmek,
Cesaretle,
“OL”mak nasip olsun hepimize.
Sevdilerimi daha çok sevdiğim, özlediklerimi daha çok özlediğim bi gün bugün.
İmza: Mahsun
Seval
Eylül 2016
